12. Street shamisen in Athens 3rd day (En/Fr/Gr/中/한/日)

2023年7月2日 13:53

In English

I had been in Greece for about three weeks and I realized that my body was no longer accepting bread and pasta.

I really needed rice and dashi.

I did not notice but my body was in a Chinese restaurant.

The fried rice and dumplings at this time were so delicious and I told them how much I missed the taste.

The Chinese people in the restaurant said
"Think here as your home and come back anytime!"

"Can I pack it?"
I told them, and they brought a nice box like a luxury lunchbox.

"You need this, beauty?"
and they put about three sets of chopsticks in the box.

I had received a lot of tips in coins that day, so I wanted to reduce it as much as possible.

I asked them "Coins ok?"

They said, "Sure!"

So, I paid him with a pile of coins.

With paying the bill, they said,
"Everyone uses cards and bills, so the coins are very helpful,"

That reminded me of the large amount of coins at the inn, which are now like large gold nuggets.
I was grateful for that, but it was really heavy.

"I have so much stuff at home, can I come over and exchange it?"

They said,
"Yes, please! "
I will come back to do business with them.

After a short walk, we arrived at a corner of a flea market in Paris.
We can find everything from vintage knick-knacks to chairs and furniture, a must for those who love it.

I found a store selling suitcases, and asked the staff if she had a suitcase that I could put my shamisen case on and lie around in.

Miraculously, she brought me one at the back of the store.

I've omitted a lot of details, but it was a really long walk to get there.
There are just vintage shops, so I was beginning to suspect that DiCaprio.
But He was right.

I recall my master's words far away,
"Shamisen are susceptible to vibration." ,but my fatigue was the limit, and this shamisen is my spare, so I wanted to get it off my hands as quickly as possible, even if I had to drag it along the ground anyway.

But the one in the store was for a regular suitcase, so it was difficult to secure the long shamisen case.

Then, mammas, who were talking with the store owner, worked hard and perspired to complete a rolling shamisen case.

The happiness of being released from the weight, and the kindness of the mammas made me cry.
The kindness of Greece comes to make me cry again and again.

The mobility was so good that I felt I could walk with my shamisen wherever I wanted.

That night, when I messaged the Egyptian family and told them that I had eaten dumplings, the boy replied on his cell phone.

"Let's play together in Egypt, make lots of money, and go out to eat delicious food. The dumplings I make are delicious too. Good luck!"

I hugged my phone. That night we practiced Tsugaru Ondo.

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In French

J'utilise un logiciel de traduction, je m'excuse donc s'il y a des erreurs ou des impolitesses.

J'étais en Grèce depuis environ trois semaines et j'ai réalisé que mon corps n'acceptait plus le pain et les pâtes. J'avais vraiment besoin de riz et de dashi.

Je ne l'avais pas remarqué, mais mon corps se trouvait dans un restaurant chinois.

Le riz frit et les boulettes de pâte étaient délicieux et je leur ai dit à quel point leur goût me manquait.

Les Chinois du restaurant m'ont dit : "Considérez cet endroit comme votre maison et revenez quand vous voulez !".

"Je peux l'emballer ? Je leur ai dit, et ils ont apporté une belle boîte, comme une boîte à lunch de luxe. Ils m'ont dit : "Tu as besoin de ça, beauté ?" et ils ont mis trois jeux de baguettes dans la boîte.

J'avais reçu beaucoup de pourboires en pièces de monnaie ce jour-là, et je voulais donc les réduire autant que possible.

Je leur ai demandé : "Des pièces, ça va ?"

Ils ont répondu : "Bien sûr !"

Je l'ai donc payé avec une pile de pièces.

Au moment de payer l'addition, ils ont dit : "Tout le monde utilise des cartes et des billets, les pièces sont donc très utiles".

Cela m'a rappelé la grande quantité de pièces de l'auberge, qui sont maintenant comme de grosses pépites d'or. J'en étais reconnaissant, mais c'était vraiment lourd.

"J'ai tellement de choses à la maison, je peux venir les échanger ?"

Ils ont répondu : "Oui, s'il vous plaît ! "Je reviendrai faire des affaires avec eux.

Après une courte marche, nous sommes arrivés à un coin de marché aux puces à Paris. On y trouve de tout, des bibelots vintage aux chaises et aux meubles, un must pour ceux qui aiment ça.

J'ai trouvé un magasin de valises et j'ai demandé à l'employée si elle avait une valise sur laquelle je pouvais mettre mon étui à shamisen et m'allonger.

Par miracle, elle m'en a apporté une à l'arrière du magasin.

J'ai omis beaucoup de détails, mais c'était une très longue marche pour y arriver. Il n'y a que des boutiques vintage, alors je commençais à soupçonner que DiCaprio. Mais il avait raison.

Je me souviens des paroles de mon maître au loin : "Les shamisen sont sensibles aux vibrations." Mais ma fatigue était à son comble, et ce shamisen étant mon instrument de rechange, je voulais m'en débarrasser au plus vite, même si je devais le traîner par terre.

Mais celui du magasin était pour une valise normale, il était donc difficile de fixer le long étui du shamisen.

Alors, les mammas, qui discutaient avec le propriétaire du magasin, ont travaillé dur et ont transpiré pour terminer un étui à shamisen roulant.

Le bonheur d'être libéré du poids, et la gentillesse des mammas m'ont fait pleurer. La gentillesse de la Grèce vient me faire pleurer encore et encore.

La mobilité était telle que j'avais l'impression de pouvoir marcher avec mon shamisen où je voulais.

Ce soir-là, lorsque j'ai envoyé un message à la famille égyptienne pour lui dire que j'avais mangé des boulettes, le garçon m'a répondu sur son téléphone portable.

"Jouons ensemble en Égypte, gagnons beaucoup d'argent et sortons manger des plats délicieux. Les boulettes que je fais sont délicieuses aussi. Bonne chance !"

J'ai serré mon téléphone dans mes bras. Ce soir-là, nous avons répété Tsugaru Ondo.

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In Greek

Χρησιμοποιώ λογισμικό μετάφρασης, οπότε ζητώ συγγνώμη αν υπάρχουν λάθη ή αγένεια.

Ήμουν στην Ελλάδα για περίπου τρεις εβδομάδες και συνειδητοποίησα ότι το σώμα μου δεν δεχόταν πλέον ψωμί και ζυμαρικά. Χρειαζόμουν πραγματικά ρύζι και dashi.

Δεν το πρόσεξα, αλλά το σώμα μου βρισκόταν σε ένα κινέζικο εστιατόριο.

Το τηγανητό ρύζι και τα ζυμαρικά εκείνη την εποχή ήταν τόσο νόστιμα και τους είπα πόσο μου έλειψε η γεύση τους.

Οι Κινέζοι στο εστιατόριο μου είπαν "Σκεφτείτε το σπίτι σας και ελάτε ξανά όποτε θέλετε!".

"Μπορώ να το πακετάρω;" Τους είπα, και μου έφεραν ένα ωραίο κουτί σαν πολυτελές κουτί φαγητού. "Το χρειάζεσαι αυτό, ομορφιά μου;" και έβαλαν περίπου τρία σετ ξυλάκια στο κουτί.

Είχα λάβει πολλά φιλοδωρήματα σε κέρματα εκείνη την ημέρα, οπότε ήθελα να τα μειώσω όσο το δυνατόν περισσότερο.

Τους ρώτησα "κέρματα εντάξει;"

Είπαν, "Φυσικά!"

Έτσι, τον πλήρωσα με ένα σωρό νομίσματα.

Με την πληρωμή του λογαριασμού, είπαν: "Όλοι χρησιμοποιούν κάρτες και λογαριασμούς, οπότε τα κέρματα είναι πολύ χρήσιμα".

Αυτό μου θύμισε τη μεγάλη ποσότητα κερμάτων στο πανδοχείο, τα οποία τώρα μοιάζουν με μεγάλα χρυσά ψήγματα. Ήμουν ευγνώμων γι' αυτό, αλλά ήταν πολύ βαρύ.

"Έχω τόσα πολλά πράγματα στο σπίτι, μπορώ να έρθω να τα ανταλλάξω;"

Είπαν, "Ναι, παρακαλώ! "Θα επιστρέψω για να κάνω δουλειές μαζί τους.

Μετά από μια σύντομη βόλτα, φτάσαμε σε μια γωνιά μιας υπαίθριας αγοράς στο Παρίσι. Μπορούμε να βρούμε τα πάντα, από vintage μικροαντικείμενα μέχρι καρέκλες και έπιπλα, ένα must για όσους το αγαπούν.

Βρήκα ένα μαγαζί που πουλούσε βαλίτσες και ρώτησα το προσωπικό αν είχε μια βαλίτσα στην οποία θα μπορούσα να βάλω τη θήκη του shamisen μου και να ξαπλώσω μέσα.

Ως εκ θαύματος, μου έφερε μία στο πίσω μέρος του καταστήματος.

Έχω παραλείψει πολλές λεπτομέρειες, αλλά ήταν πολύ μεγάλη η διαδρομή για να φτάσω εκεί. υπάρχουν μόνο vintage καταστήματα, οπότε είχα αρχίσει να υποψιάζομαι ότι ο DiCaprio. Αλλά είχε δίκιο.

Θυμάμαι τα λόγια του δασκάλου μου από μακριά: "Τα σαμινέν είναι ευαίσθητα στους κραδασμούς". ,αλλά η κούρασή μου ήταν στο όριο, και αυτό το shamisen είναι το εφεδρικό μου, οπότε ήθελα να το βγάλω από τα χέρια μου το συντομότερο δυνατό, ακόμα κι αν έπρεπε να το σύρω κατά μήκος του εδάφους ούτως ή άλλως.

Όμως, αυτή που υπήρχε στο κατάστημα ήταν για μια κανονική βαλίτσα, οπότε ήταν δύσκολο να στερεώσω τη μακριά θήκη του shamisen.

Στη συνέχεια, οι μανούλες, που μιλούσαν με τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, δούλεψαν σκληρά και ίδρωσαν για να ολοκληρώσουν μια κυλιόμενη θήκη shamisen.

Η ευτυχία της απελευθέρωσης από το βάρος και η καλοσύνη των μαμάδων με έκαναν να κλάψω. Η καλοσύνη της Ελλάδας έρχεται να με κάνει να κλαίω ξανά και ξανά.

Η κινητικότητα ήταν τόσο καλή που ένιωσα ότι μπορούσα να περπατήσω με το σαμαρένιο μου όπου ήθελα.

Εκείνο το βράδυ, όταν έστειλα μήνυμα στην αιγυπτιακή οικογένεια και τους είπα ότι είχα φάει ζυμαρικά, το αγόρι απάντησε στο κινητό του.

"Ας παίξουμε μαζί στην Αίγυπτο, ας βγάλουμε πολλά λεφτά και ας βγούμε έξω να φάμε νόστιμο φαγητό. Τα ζυμαρικά που φτιάχνω είναι επίσης νόστιμα. Καλή τύχη!"

Αγκάλιασα το τηλέφωνό μου. Εκείνο το βράδυ κάναμε εξάσκηση στο Tsugaru Ondo.

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In Korean

그리스에 3주 정도 머물렀을 때 제 몸이 더 이상 빵과 파스타를 받아들이지 못한다는 것을 깨달았습니다. 밥과 국물이 정말 필요했어요.

그때는 몰랐지만 제 몸은 중국 식당에 있었어요.

이때 볶음밥과 만두가 너무 맛있어서 그 맛이 얼마나 그리웠는지 이야기했습니다.

식당에 있던 중국인들은 "여기가 집이라고 생각하고 언제든 다시 오세요!"라고 말했습니다.

"포장해도 될까요?" 제가 말했더니 고급 도시락 같은 멋진 상자를 가져왔어요. "이거 필요하세요, 아가씨?"라고 물었더니 젓가락을 세 세트 정도 넣으셨어요.

그날 팁을 동전으로 많이 받았기 때문에 최대한 줄이고 싶었어요.

그래서 "동전 괜찮아요?"라고 물었더니

그들은 "물론이죠!"라고 대답했습니다.

그래서 동전 더미로 팁을 지불했습니다.

계산을 하면서 "다들 카드와 지폐를 쓰니까 동전이 큰 도움이 된다"고 하더군요.

그러자 여관에 있던 많은 양의 동전이 떠올랐는데, 지금은 커다란 금덩어리 같았습니다. 감사한 마음이 들었지만 정말 무거웠습니다.

"집에 물건이 너무 많은데 와서 교환해도 될까요?"

그들은 "네, 그러세요! "다시 와서 거래할게요!"라고 대답했습니다.

조금 걷다 보니 파리의 한 벼룩시장 한 구석에 도착했어요. 빈티지 장신구부터 의자, 가구까지 모든 것을 찾을 수 있어 좋아하는 사람들에게는 필수품이죠.

여행 가방을 파는 가게를 발견하고 직원에게 샤미센 케이스를 넣고 누울 수 있는 여행 가방이 있는지 물어봤어요.

신기하게도 가게 뒤편에 있는 여행 가방을 가져다주었습니다.

자세한 설명은 생략했지만 거기까지 가는 길은 정말 멀었고, 빈티지 숍만 있어서 디카프리오를 의심하기 시작했어요. 하지만 그는 옳았습니다.

"샤미센은 진동에 약하다"는 스승님의 말씀이 아득히 기억납니다. 하지만 제 피로는 한계에 달했고, 이 샤미센은 여분의 것이었기 때문에 어차피 바닥에 끌어서라도 가능한 한 빨리 손에서 떼어내고 싶었습니다.

하지만 가게에 있는 것은 일반 여행가방용이라 긴 샤미센 케이스를 고정하기 어려웠습니다.

그때 가게 주인과 이야기를 나누던 마마들이 땀을 흘리며 구슬땀을 흘리며 롤링 샤미센 케이스를 완성했습니다.

무게에서 벗어난 행복과 마마들의 친절에 눈물이 났습니다. 그리스의 친절함에 몇 번이고 눈물이 났습니다.

이동성이 너무 좋아서 원하는 곳 어디든 샤미센을 들고 걸을 수 있다고 느꼈습니다.

그날 밤 이집트 가족에게 메시지를 보내 만두를 먹었다고 말하자 소년이 휴대폰으로 답장을 보냈어요.

"이집트에서 같이 놀면서 돈도 많이 벌고 맛있는 음식도 먹으러 가자. 내가 만든 만두도 맛있어요. 행운을 빌어요!"

저는 휴대폰을 껴안았습니다. 그날 밤 우리는 쓰가루 온도를 연습했습니다.

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In Chinese

使用翻译软件翻译，如果有任何错误或不礼貌的地方，请原谅。

我在希腊呆了大约三个星期，我意识到我的身体不再接受面包和面食。我真的需要米饭和鱼汤。

我没有注意到，但我的身体却在一家中国餐馆里。

这时的炒饭和饺子非常美味，我告诉他们我非常想念这种味道。

餐馆里的中国人说："把这里当成你的家，随时可以回来！"

"我可以打包吗？" 我告诉他们，他们带来了一个漂亮的盒子，像一个豪华的午餐盒。"美女，你需要这个吗？"他们在盒子里放了大约三套筷子。

那天我收到了很多硬币的小费，所以我想尽可能地减少。

我问他们："硬币可以吗？"

他们说："当然！"

于是，我用一叠硬币付给他。

对于付账，他们说："大家都用卡和钞票，所以硬币很有帮助"。

这让我想起了客栈里的大量硬币，这些硬币现在就像大金块。我对此表示感谢，但这真的很重。

"我家里有这么多东西，我可以过来交换吗？"

他们说："好的，请！"！"我还会再来和他们做生意的。

走了一段路后，我们来到了巴黎的一个跳蚤市场的角落。我们可以找到从复古小玩意到椅子和家具的所有东西，这是喜欢的人的必经之路。

我找到一家卖手提箱的商店，问工作人员是否有一个手提箱，我可以把三味线的箱子放在里面躺着。

神奇的是，她在商店的后面给我带来了一个。

我省略了很多细节，但要走很久才能到那里。那里只有古董店，所以我开始怀疑迪卡普里奥。但他是对的。

我想起了我师父在很远的地方说的话，"三味线很容易受到震动"。,但我的疲劳已经到了极限，这把三味线是我的备用，所以我想尽快把它弄走，哪怕是无论如何都要把它拖到地上。

但商店里的是普通行李箱的，所以很难固定住这个长长的三味线箱子。

然后，与店主交谈的妈妈们，努力工作，汗流浃背地完成了一个滚动的三味线箱。

从重压中解脱出来的快乐，以及妈妈们的善意让我哭了。希腊的仁慈来让我一次又一次地哭。

流动性非常好，我觉得我可以带着三味线走到我想去的地方。

那天晚上，当我给埃及家庭发信息，告诉他们我吃了饺子时，那个男孩在手机上回复说。

"我们一起在埃及玩，赚很多钱，然后出去吃好吃的。我做的饺子也很好吃。好运！"

我拥抱了我的手机。那天晚上，我们练习了津轻翁多。

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In Japanese

このときギリシャに来てから３週間ほど経っていて、もう体がパンやパスタを受け付けず、米や出汁の味を心から求めていて
気づいたら中華料理屋に吸い込まれるように入店していた。

このときのチャーハンと餃子が沁みるように美味しくて、
「この味が恋しかった」
と話すと店の中国人の人たちは
「君の家だと思っていつでも帰っておいで！」
と言ってくれた。

「パックしていい？」
と伝えると、お弁当箱のような立派な容器と共に、
「You need this, beauty?」
と箸を３膳くらい入れてくれた。

この日も小銭でチップをたくさんもらっていたので少しでも減らしたく、「コインok? 」
と聞くと
「もちろん！」
と言ってくれたので、全て小銭で積み上げて支払った。

会計を済ませながら、
「みんなカードやお札だからコイン助かるんだよね」
と言っていて、わたしは宿にあるもはや大きな金塊のようになった大量のコインの存在を思い出した。
ありがたい話だが、本当に多くて重かった。

「わたし家にめっちゃあるんだけど交換しにきていい？」
と言うと、
「え、お願い！」
と言ってくれたので、そのうち取引をしにまた戻ってくることになった。

そうしてまた少し歩くと、パリの蚤の市のようなヴィンテージの小物から椅子、家具までなんでもある、好きな人にとってはたまらない一角にたどり着く。

その奥にスーツケースを売っている店があり、
この三味線ケースをのせてごろごろできるのある？
と聞いたら、奇跡的に店の奥に一つあると持ってきてくれた。

だいぶ省略しているがここまでの道のりは本当に長く、ヴィンテージの雑貨ばかり並んでいるので、あのディカプリオはてきとうなことを言っていたんじゃないかと疑い出していたところだった。彼は正しかった。

「三味線は振動に弱いです」と師匠が言っていたのが遠く思い出されるが、疲労は限界で、メルカリで数万円のスペアだったこともありとにかく地面を引きずらせてでも早く手から下ろしたかった。

しかしお店にあったのは普通のスーツケースのためのものだったので、長い三味線ケースを固定するのが難しい。

すると、店主と井戸端会議をしていたマンマも協力し、3人が知恵を絞り汗をかきながら、いろんな紐を駆使したりしながら転がせる三味線ケースを完成させてくれた。

重さから解放された嬉しさとマンマたちの優しさに思わず目が潤んだ。
ギリシャの優しさは、何度も人を泣かせにくる。

機動性が非常によく、どこまでも三味線を持って歩けそうだった。

その夜、エジプト家族とのメッセンジャーで「餃子が食べれました」と伝えたら、男の子が携帯で返信してくれた。

「今度は、エジプトで一緒に演奏して、いっぱい稼いで美味しいもの、食べに行こうね。僕の作る餃子も美味しいよ。がんばれー」

とメッセージをくれて、思わず携帯を抱きしめた。

その日の夜は津軽音頭の練習をした。

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

12. Street shamisen in Athens 3rd day (En/Fr/Gr/中/한/日)

MENU

In English

In French

In Greek

In Korean

In Chinese

In Japanese

いいなと思ったら応援しよう！