11. Street shamisen in Athens 3rd day (En/Fr/Gr/中/한/日)

2023年7月1日 20:04

In English

The next day I went to work and there were about 5 or 6 policemen there.

I thought they were going to catch me for being too loud, but they didn't, and I asked them

"Can I play here? "

and they said,

"Do whatever you want! "
They rather guarded the perimeter.

At first they were a bit surprised to see the shamisen, and after a few songs, they applauded loudly, saying "You are amazing!"

Eventually, when they leave, we took a picture.

They all did their super poses, and one of them was beside me and it was like "my girl".

Why those Greeks always treat me like their girl?

And they winked at me one after another and left.

It was Sunday, so when I played the shamisen on the cobblestone pavement, many people gathered.

"Are you from Japan? I could hear your shamisen so far away! "
One of them was a Japanese girl from Malta.

As we were talking, an orchestra started to perform with amazing sound equipment in the area where I was usually located.

My arms were starting to get tired after the days, and I wanted to genuinely hear the music, so I closed up early that day and mingled with the crowd.

A truck brought microphones, speakers, music stands, and chairs, and the entire Parthenon was filled with the band's music, and hundreds of people gathered, making it more like a festival than a street performance.

I asked the person beside me what band it was, and she said it was a very popular jazz band in Greece as professionals.
I was so happy that I felt like melting.
The each solo parts were really amazing.

The usual accessory couple was still there, opening their store right next to the band.

I went over to say hi and asked them if they knew of a tire and roller store I had almost forgotten about.

"Keep going straight this way and you'll find it! "
He looked like Dicaprio with a nose piercing and cropped dreadlocks taught me so, I headed straight for the road he told me to take.

The shamisen is really heavy to carry on your back.
I felt I was like Kinjiro Ninomiya with carrying a block of wood on my back.

And after a cold snap in late February, Athens suddenly became hot enough to make one sweat even in short sleeves.

Walking around the Parthenon in a direction I had never been before, cafes overflowing with people and stalls selling accessories appeared one after another.

Gradually, it became a line of vintage tableware and sundries, and I would walk along, gawking at them, forgetting my original purpose, occasionally remembering and asking someone around the corner for directions, and repeating the process.

Finally, I ended up at a Chinese restaurant.

Tweets by shamisenist_jp

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In French

J'utilise un logiciel de traduction, je m'excuse donc s'il y a des erreurs ou des impolitesses.

Le lendemain, je suis allé au travail et il y avait cinq ou six policiers.

Je pensais qu'ils allaient m'arrêter parce que j'étais trop bruyant, mais ils ne l'ont pas fait, et je leur ai demandé "Puis-je jouer ici ? "et ils m'ont répondu,

"Faites ce que vous voulez ! "Ils surveillaient plutôt le périmètre.

Au début, ils étaient un peu surpris de voir le shamisen, et après quelques chansons, ils ont applaudi bruyamment en disant "Vous êtes incroyables !".

Finalement, quand ils sont partis, nous avons pris une photo.

Ils ont tous fait leurs super poses, et l'un d'entre eux était à côté de moi et me disait "ma fille".

Pourquoi ces Grecs me traitent-ils toujours comme leur fille ?

Ils m'ont fait un clin d'œil l'un après l'autre et sont partis.

C'était un dimanche, et lorsque j'ai joué du shamisen sur le pavé, beaucoup de gens se sont rassemblés.

"Vous venez du Japon ? Je peux entendre votre shamisen si loin ! "L'une d'entre elles était une Japonaise de Malte.

Pendant que nous parlions, un orchestre a commencé à jouer avec un équipement sonore extraordinaire dans la zone où je me trouvais habituellement.

Mes bras commençaient à fatiguer après ces journées, et je voulais vraiment entendre la musique, alors j'ai fermé tôt ce jour-là et je me suis mêlé à la foule.

Un camion a apporté des microphones, des haut-parleurs, des pupitres et des chaises, et le Parthénon tout entier a été rempli de la musique du groupe, et des centaines de personnes se sont rassemblées, ce qui a donné l'impression qu'il s'agissait plus d'un festival que d'un spectacle de rue.

J'ai demandé à la personne à côté de moi de quel groupe il s'agissait et elle m'a répondu que c'était un groupe de jazz très populaire en Grèce en tant que professionnels. J'étais tellement heureuse que j'avais envie de fondre. Les solos étaient vraiment extraordinaires.

Le couple d'accessoires habituel était toujours là, ouvrant son magasin juste à côté du groupe.

Je suis allé leur dire bonjour et leur ai demandé s'ils connaissaient un magasin de pneus et de rouleaux dont j'avais presque oublié l'existence.

"Keep going straight this way and you'll find it! "
He looked like Dicaprio with a nose piercing and cropped dreadlocks taught me so, I headed straight for the road he told me to take.

Le shamisen est très lourd à porter sur le dos. J'avais l'impression d'être comme Kinjiro Ninomiya avec un bloc de bois sur le dos.

Et après une vague de froid à la fin du mois de février, Athènes est soudain devenue suffisamment chaude pour que l'on transpire même en manches courtes.

En marchant autour du Parthénon dans une direction que je n'avais jamais empruntée auparavant, des cafés débordant de monde et des stands vendant des accessoires sont apparus les uns après les autres.

Peu à peu, c'est devenu une ligne de vaisselle vintage et d'articles divers, et je marchais en les regardant, oubliant mon objectif initial, me souvenant de temps en temps et demandant mon chemin à quelqu'un au coin de la rue, et répétant le processus.

Finalement, je me suis retrouvé dans un restaurant chinois.

Tweets by shamisenist_jp

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In Greek

Χρησιμοποιώ λογισμικό μετάφρασης, οπότε ζητώ συγγνώμη αν υπάρχουν λάθη ή αγένεια.

Την επόμενη μέρα πήγα στη δουλειά μου και υπήρχαν περίπου 5 ή 6 αστυνομικοί εκεί.

Νόμιζα ότι θα με έπιαναν επειδή ήμουν πολύ δυνατά, αλλά δεν το έκαναν, και τους ρώτησα "Μπορώ να παίξω εδώ;". "και μου είπαν,

"Κάνε ό,τι θέλεις! "Μάλλον φρουρούσαν την περίμετρο.

Στην αρχή ξαφνιάστηκαν λίγο βλέποντας το shamisen, και μετά από μερικά τραγούδια, χειροκρότησαν δυνατά, λέγοντας "Είστε καταπληκτικοί!".

Τελικά, όταν έφυγαν, βγάλαμε μια φωτογραφία.

Όλοι έκαναν τις σούπερ πόζες τους, και ένας από αυτούς ήταν δίπλα μου και ήταν σαν "το κορίτσι μου".

Γιατί αυτοί οι Έλληνες μου φέρονται πάντα σαν να είμαι το κορίτσι τους;

Και μου έκλειναν το μάτι ο ένας μετά τον άλλο και έφευγαν.

Ήταν Κυριακή, οπότε όταν έπαιζα το σαμισέν στο πλακόστρωτο, μαζεύτηκαν πολλοί άνθρωποι.

"Είσαι από την Ιαπωνία; Μπορούσα να ακούσω το shamisen σου τόσο μακριά! "Ένας από αυτούς ήταν μια Γιαπωνέζα από τη Μάλτα.

Καθώς μιλούσαμε, μια ορχήστρα άρχισε να παίζει με εκπληκτικό ηχητικό εξοπλισμό στην περιοχή όπου συνήθως βρισκόμουν.

Τα χέρια μου είχαν αρχίσει να κουράζονται μετά τις μέρες και ήθελα να ακούσω πραγματικά τη μουσική, οπότε έκλεισα νωρίς εκείνη την ημέρα και αναμείχθηκα με το πλήθος.

Ένα φορτηγό έφερε μικρόφωνα, ηχεία, βάσεις και καρέκλες, και ολόκληρος ο Παρθενώνας γέμισε με τη μουσική του συγκροτήματος, ενώ εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν, κάνοντας το γεγονός να μοιάζει περισσότερο με φεστιβάλ παρά με παράσταση στο δρόμο.

Ρώτησα το άτομο δίπλα μου τι συγκρότημα ήταν και μου είπε ότι ήταν ένα πολύ δημοφιλές συγκρότημα τζαζ στην Ελλάδα ως επαγγελματίες. Ήμουν τόσο χαρούμενος που ένιωσα σαν να έλιωσα. τα σόλο μέρη του καθενός ήταν πραγματικά καταπληκτικά.

Το συνηθισμένο ζευγάρι με τα αξεσουάρ ήταν ακόμα εκεί, ανοίγοντας το μαγαζί του ακριβώς δίπλα στην μπάντα.

Πήγα να τους χαιρετήσω και τους ρώτησα αν γνώριζαν ένα κατάστημα με ελαστικά και ρολά που είχα σχεδόν ξεχάσει.

"Συνεχίστε ευθεία προς τα εδώ και θα το βρείτε! "Έμοιαζε με τον Dicaprio με σκουλαρίκι στη μύτη και κουρεμένες ράστα με δίδαξε έτσι, κατευθύνθηκα κατευθείαν προς το δρόμο που μου είπε να πάρω.

Το shamisen είναι πολύ βαρύ για να το κουβαλάς στην πλάτη σου. Ένιωθα ότι ήμουν σαν τον Kinjiro Ninomiya με το να κουβαλάω ένα κομμάτι ξύλο στην πλάτη μου.

Και μετά από ένα κρύο στα τέλη Φεβρουαρίου, η Αθήνα έγινε ξαφνικά αρκετά ζεστή για να ιδρώσει κανείς ακόμα και με κοντά μανίκια.

Περπατώντας γύρω από τον Παρθενώνα προς μια κατεύθυνση που δεν είχα ξαναπάει, εμφανίζονταν το ένα μετά το άλλο καφετέριες που ξεχείλιζαν από κόσμο και πάγκοι που πουλούσαν αξεσουάρ.

Σταδιακά, έγινε μια σειρά από vintage επιτραπέζια σκεύη και μικροαντικείμενα, και περπατούσα κατά μήκος τους, χαζεύοντάς τα, ξεχνώντας τον αρχικό μου σκοπό, ενίοτε θυμόμουν και ρωτούσα κάποιον στη γωνία για οδηγίες, και επαναλάμβανα τη διαδικασία.

Τελικά, κατέληξα σε ένα κινέζικο εστιατόριο.

Tweets by shamisenist_jp

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In Korean

다음날 출근했는데 경찰이 대여섯 명 정도 있었어요.

너무 시끄러워서 저를 잡으러 올 줄 알았는데 잡히지 않았고, 제가 "여기서 놀아도 되나요?"라고 물었죠. "라고 물었더니 이렇게 말하더군요,

"마음대로 해! "그들은 오히려 주변을 지키고 있었어요.

처음에는 샤미센을 보고 조금 놀랐지만 몇 곡을 부른 후에는 "대단하다!"며 큰 박수를 보냈습니다.

결국 그들이 떠날 때 우리는 사진을 찍었습니다.

다들 멋진 포즈를 취했는데 그중 한 명은 제 옆에 있었는데 마치 '내 여자'같았어요.

그리스인들은 왜 항상 저를 여자처럼 대할까요?

그리고 그들은 저에게 차례로 윙크를 하고 떠났습니다.

일요일이라 자갈길에서 샤미센을 연주하자 많은 사람들이 모여들었습니다.

"일본에서 오셨어요? 멀리서 샤미센 소리가 들리네요! "그들 중 한 명은 몰타에서 온 일본인 소녀였습니다.

우리가 이야기를 나누고 있을 때 제가 있던 곳에서 오케스트라가 멋진 음향 장비로 연주를 시작했어요.

며칠 동안의 여행으로 팔이 피곤해지기 시작했고, 음악을 제대로 듣고 싶어서 그날 일찍 문을 닫고 군중들과 어울렸어요.

트럭 한 대에 마이크, 스피커, 음악 스탠드, 의자를 싣고 온 파르테논 신전 전체가 밴드의 음악으로 가득 찼고 수백 명의 사람들이 모여 거리 공연이라기보다는 축제에 가까운 분위기가 연출되었습니다.

옆 사람에게 어떤 밴드냐고 물었더니 그리스에서 프로로 활동하는 유명한 재즈 밴드라고 하더군요. 너무 행복해서 녹아내릴 것 같았고 각 솔로 파트가 정말 훌륭했습니다.

늘 보던 액세서리 부부는 여전히 밴드 바로 옆에서 가게를 열고 있었어요.

인사하러 가서 제가 잊을 뻔한 타이어와 롤러 가게를 알고 있는지 물어봤어요.

"이쪽으로 계속 직진하면 찾을 수 있어요! "코 피어싱을 하고 삭발한 디카프리오가 가르쳐준 것처럼 생겼기 때문에 그가 가라는 길로 곧장 향했습니다.

샤미센은 등에 메고 다니기에는 정말 무겁습니다. 마치 나무토막을 등에 짊어진 니노미야 킨지로가 된 것 같았어요.

그리고 2월 말의 추위가 지나고 아테네는 갑자기 반팔을 입어도 땀이 날 정도로 더워졌습니다.

파르테논 신전 주변을 한 번도 가보지 않은 방향으로 걷다 보니 사람들로 넘쳐나는 카페와 액세서리를 파는 노점들이 속속 등장했습니다.

어느새 빈티지 식기들과 잡화들이 즐비하게 늘어섰고, 저는 원래의 목적도 잊은 채 구경하며 걷다가 모퉁이를 돌면 누군가에게 길을 물어보고 그 과정을 반복하곤 했습니다.

마지막으로 저는 중국 식당에 도착했습니다.

Tweets by shamisenist_jp

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In Chinese

使用翻译软件翻译，如果有任何错误或不礼貌的地方，请原谅。

第二天我去上班，那里有大约5、6个警察。

我以为他们会因为我太吵而抓我，但他们没有，我问他们："我可以在这里玩吗？"他们说、

他们说："你想做什么就做什么吧! "他们宁愿守在周边。

起初，他们看到三味线有点惊讶，几首歌之后，他们大声鼓掌，说 "你真了不起！"

最终，当他们离开时，我们拍了一张照片。

他们都摆出了他们的超级姿势，其中一个在我身边，就像 "我的女孩"。

为什么那些希腊人总是把我当成他们的女孩？

他们一个接一个地对我眨眼，然后离开。

那天是星期天，所以当我在鹅卵石路面上弹奏三味线时，许多人聚集在一起。

"你是来自日本吗？我在那么远的地方都能听到你的三味线! "其中一个是来自马耳他的日本女孩。

就在我们交谈的时候，一个管弦乐队开始用惊人的音响设备在我平时所在的地方表演。

几天下来，我的胳膊开始累了，我想真正听到音乐，所以那天我早早收工，混迹于人群中。

一辆卡车带来了麦克风、扬声器、音乐架和椅子，整个帕特农神庙充满了乐队的音乐，数百人聚集在一起，这更像是一个节日，而不是一个街头表演。

我问旁边的人这是什么乐队，她说这是一个在希腊非常流行的爵士乐队，是专业人士。我非常高兴，感觉自己都要融化了。每个人的独唱部分都非常精彩。

那对常见的配饰夫妇还在那里，就在乐队旁边开店。

我过去打招呼，问他们是否知道一家我几乎忘了的轮胎和滚筒店。

"一直往这边走，你会找到的！"！"他看起来像穿了鼻环的迪卡普里奥，剪了辫子教我，所以，我直奔他叫我走的路。

三味线背在身上真的很重。我觉得我就像二宫健二郎一样，背着一块木头。

而在二月底的一场寒流过后，雅典突然变得很热，即使穿着短袖也能让人出汗。

绕着帕台农神庙向我从未去过的方向走去，人满为患的咖啡馆和卖饰品的摊位相继出现。

渐渐地，变成了一排排复古的餐具和杂物，我走在路上，目不转睛地看着它们，忘记了自己最初的目的，偶尔想起来，向拐角处的人问路，又重复着这个过程。

最后，我到了一家中国餐馆。

Tweets by shamisenist_jp

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

In Japanese

次の日職場に行くと、5,6人くらいのポリスメンズがいた。

派手にやりすぎて捕まるのかと思ったらそんなこともなく、ここで弾いていい？と聞くと好きにやんなよ！とむしろ周囲を警備してくれた。

最初「ジャパニーズガールが何をすんのやら」という感じだった彼らはまず三味線を見て少し驚き、
何曲か引いたあとには「You are amazing!」と大きな拍手をくれた。

そのうちに「そろそろパトロール行かなきゃ」と去る時にみんなで記念に写真を撮ることになった。

全員超決めポーズをしてくれて、一人は横でmy girl感を出して写ってくれた。

どうしてどこのギリシャ人もみんなmy girl感を出してくるのか。

そして彼らは次々ウィンクをして去っていった。

この日は日曜日だから石畳に三味線を響かせるとたくさん人が集まってくれた。

「日本の方ですか？三味線、すごい遠くでも聞こえました！」
とこの日声をかけてくれたのはマルタから旅行にきている日本人の女の子だった。

喋っていると、わたしがいつもいたあたりでオーケストラがすごい音響機材と共にパフォーマンスを始めた。

連日で腕も疲れ始めていて、純粋に聞きたくてその日は早々に店じまいをして人だかりに紛れ込んだ。

トラックでマイクやスピーカー、譜面台、椅子を持ち込み、パルテノン一体がバンドの音楽に包まれ、何百人と人が集まり、路上演奏どころかフェスのようになっていた。

横の人になんのバンドか聞くと、プロとしてギリシャで大人気のジャズバンドだという。
一人一人のソロから何から本当に素晴らしくて、無料でこんな近くで本当にいいのか？と聴きたくなるくらい、溶けてしまいそうな幸せだった。

https://youtu.be/EoZivbBanpY

いつものアクセサリーカップルはそんな中変わらずすぐその横で開店している。

やっほーと挨拶しに行って、わたしは忘れかけていたタイヤやローラーのお店を知ってるか聞いた。

「こっちの道にずっとまっすぐ行き続けると、ある！」
と鼻ピアスに刈り上げドレッドヘアのディカプリオみたいな彼が教えてくれたので、そのまま言われた道に向かった。

三味線は、背負って歩いていると本当に重い。
木の塊を背負っていると思うと、二宮金次郎の気持ちになってくる。

さらにオーケストラがほがらかに外でライブするくらい、2月後半寒波を終えたアテネは突然半袖でも汗をかく暑さになっていた。

パルテノンを中心にして行ったことのない方向に歩いて行くと、人であふれるカフェ、アクセサリーなどの露店が次々に姿を現す。

だんだんそれはヴィンテージの食器や雑貨の並びになっていき、本来の目的を忘れてうっとり見ながら歩いて、時々思い出してその辺の人に道を聞いて進んで、を繰り返していた。

そして最終的にわたしは中華料理屋に辿り着いた。

Tweets by shamisenist_jp

https://www.instagram.com/japanese_shamisenist/

Contact : happy.michelle.island@gmail.com

この記事が気に入ったらサポートをしてみませんか？

11. Street shamisen in Athens 3rd day (En/Fr/Gr/中/한/日)

MENU

In English

In French

In Greek

In Korean

In Chinese

In Japanese