CALL ME เจ็บเมื่อไหร่

1.

ถ้าเราทักแล้วเธอหายก็แปลว่าอยู่กับเขา
thâa raw thák lɛ́ɛw thəə hǎay kɔ̂ᴐ plɛɛ wâa yùu kàp khǎw

ถ้าวันไหนไม่ได้คุยก็แปลว่าเธอไม่เหงา
thâa wan nǎy mây dâay khuy kɔ̂ᴐ plɛɛ wâa thəə mây ŋǎw

มันก็เป็นอย่างงี้ มากี่ทีจนชินแล้วนะเรา
man kɔ̂ᴐ pen yàaŋŋíi maa kìi thii con chin lɛ́ɛw ná raw


ถ้าเธอโทรเมื่อไรก็รู้เลยมีปัญหา
thâa thəə thoo mɯ̂ɯaray kɔ̂ᴐ rúu ləəy miipanhǎa

เธอจะคิดถึงกันอีกที ตอนมีน้ำตา
thəə cà khít thɯ̌ŋkan ʔìikthii tᴐᴐn mii náamtaa



ได้แต่คิดว่า ถ้าเป็นฉันจะไม่ทำแบบนั้น
dâay tɛ̀ɛ khít wâa thâa pen chǎn cà mây tham bɛ̀ɛp nán

ติดที่เธอน่ะไม่ได้เลือกฉัน
tìt thîi thəə nâ mây dâay lɯ̂ɯak chǎn

อยากสั่งให้เธอนั้นไม่ต้องรักเขา
yàak sàŋ hây thəə nán mâytɔ̂ᴐŋ rák khǎw

แต่ติดที่ฉันเป็นแค่คนรับฟัง
tɛ̀ɛ tìt thîi chǎn pen khɛ̂ɛ khon rápfaŋ

ต้องนั่งปลอบเธอจนเช้า
tɔ̂ᴐŋ nâŋ plɔ̀ᴐp thəə con cháw

แล้วเธอก็ย้อนไปรักกับเขา
lɛ́ɛw thəə kɔ̂ᴐ yɔ́ᴐn pay rák kàp khǎw

เอาเหอะถ้ารักเขามากขนาดนั้น
ʔaw hěeʔà thâa rák khǎw mâak khànàat nán

เจ็บเมื่อไรก็โทรมานะโทรมา
cèp mɯ̂ɯaray kɔ̂ᴐ thoo maaná thoo maa

ไม่ใช่หมอแต่จะขอเยียวยา
mây chây mɔ̌ᴐ tɛ̀ɛ cà khɔ̌ᴐ yiiawyaa

รับบทเป็นที่ปรึกษา ตอบได้ทุกปัญหา
rápbòt pen thîiprɯ̀ksǎa tɔ̀ᴐp dâay thúk panhǎa

คอยรักษาแผลใจให้เธอ
khᴐᴐy ráksǎa phɛ̌ɛncay hây thəə

โทรมานะ โทรมา รอรับสายเธออยู่ทุกเวลา
thoo maaná thoo maa rᴐᴐ rápsǎay thəə yùu thúkweelaa

ปลอบเวลาเธอเหงา ให้เธอไปดีกับเขา
plɔ̀ᴐp weelaa thəə ŋǎw hây thəə pay dii kàp khǎw

ได้แค่นี้ก็ดีหรอกหนา
dâay khɛ̂ɛníi kɔ̂ᴐdii rɔ̀ᴐk nǎa

2.

เธอบอกว่าเขาไม่สนใจ
thəə bᴐᴐ kwàa khǎw mây sǒncay

เธอบอกว่าเขาไปสนใคร
thəə bᴐᴐ kwàa khǎw pay sǒn khray

เธอบอกว่าเขาไม่เคยเข้าใจ
thəə bᴐᴐ kwàa khǎw mây khəəy khâwcay

ต่างกับฉันที่คอยเข้าใจ
tàaŋ kàp chǎn thîi khᴐᴐy khâwcay

ได้แต่สงสัยว่าทำไมต้องไปรัก
dâay tɛ̀ɛ sǒŋsǎy wâa thammay tɔ̂ᴐŋ pay rák

เจ็บกี่ทีเธอก็ยังไม่ยอมพัก
cèp kìi thii thəə kɔ̂ᴐ yaŋ mây yᴐᴐm phák

ได้เป็นคนดีที่เธอไม่ยอมรัก
dâay pen khondii thîi thəə mây yᴐᴐm rák

มันเจ็บตรงนี้แต่ก็ต้องยอมรับ
man cèp troŋníi tɛ̀ɛ kɔ̂ᴐ tɔ̂ᴐŋ yᴐᴐmráp ถ้าเรา

ถ้าเราทักแล้วเธอหายก็แปลว่าอยู่กับเขา
thâa raw thák lɛ́ɛw thəə hǎay kɔ̂ᴐ plɛɛ wâa yùu kàp khǎw

ถ้าวันไหนไม่ได้คุยก็แปลว่าเธอไม่เหงา
thâa wan nǎy mây dâay khuy kɔ̂ᴐ plɛɛ wâa thəə mây ŋǎw

มันก็เป็นอย่างงี้ มากี่ทีจนชินแล้วนะเรา
man kɔ̂ᴐ pen yàaŋŋíi maa kìi thii con chin lɛ́ɛw ná raw


ถ้าเธอโทรเมื่อไรก็รู้เลยมีปัญหา
thâa thəə thoo mɯ̂ɯaray kɔ̂ᴐ rúu ləəy miipanhǎa

เธอจะคิดถึงกันอีกที ตอนมีน้ำตา
thəə cà khít thɯ̌ŋkan ʔìikthii tᴐᴐn mii náamtaa



ได้แต่คิดว่า ถ้าเป็นฉันจะไม่ทำแบบนั้น
dâay tɛ̀ɛ khít wâa thâa pen chǎn cà mây tham bɛ̀ɛp nán

ติดที่เธอน่ะไม่ได้เลือกฉัน
tìt thîi thəə nâ mây dâay lɯ̂ɯak chǎn

อยากสั่งให้เธอนั้นไม่ต้องรักเขา
yàak sàŋ hây thəə nán mâytɔ̂ᴐŋ rák khǎw

แต่ติดที่ฉันเป็นแค่คนรับฟัง
tɛ̀ɛ tìt thîi chǎn pen khɛ̂ɛ khon rápfaŋ

ต้องนั่งปลอบเธอจนเช้า
tɔ̂ᴐŋ nâŋ plɔ̀ᴐp thəə con cháw

แล้วเธอก็ย้อนไปรักกับเขา
lɛ́ɛw thəə kɔ̂ᴐ yɔ́ᴐn pay rák kàp khǎw

เอาเหอะถ้ารักเขามากขนาดนั้น
ʔaw hěeʔà thâa rák khǎw mâak khànàat nán

เจ็บเมื่อไรก็โทรมานะโทรมา
cèp mɯ̂ɯaray kɔ̂ᴐ thoo maaná thoo maa

ไม่ใช่หมอแต่จะขอเยียวยา
mây chây mɔ̌ᴐ tɛ̀ɛ cà khɔ̌ᴐ yiiawyaa

รับบทเป็นที่ปรึกษา ตอบได้ทุกปัญหา
rápbòt pen thîiprɯ̀ksǎa tɔ̀ᴐp dâay thúk panhǎa

คอยรักษาแผลใจให้เธอ
khᴐᴐy ráksǎa phɛ̌ɛncay hây thəə

โทรมานะ โทรมา รอรับสายเธออยู่ทุกเวลา
thoo maaná thoo maa rᴐᴐ rápsǎay thəə yùu thúkweelaa

ปลอบเวลาเธอเหงา ให้เธอไปดีกับเขา
plɔ̀ᴐp weelaa thəə ŋǎw hây thəə pay dii kàp khǎw

ได้แค่นี้ก็ดีหรอกหนา
dâay khɛ̂ɛníi kɔ̂ᴐdii rɔ̀ᴐk nǎa

2.

เธอบอกว่าเขาไม่สนใจ
thəə bᴐᴐ kwàa khǎw mây sǒncay

เธอบอกว่าเขาไปสนใคร
thəə bᴐᴐ kwàa khǎw pay sǒn khray

เธอบอกว่าเขาไม่เคยเข้าใจ
thəə bᴐᴐ kwàa khǎw mây khəəy khâwcay

ต่างกับฉันที่คอยเข้าใจ
tàaŋ kàp chǎn thîi khᴐᴐy khâwcay

ได้แต่สงสัยว่าทำไมต้องไปรัก
dâay tɛ̀ɛ sǒŋsǎy wâa thammay tɔ̂ᴐŋ pay rák

เจ็บกี่ทีเธอก็ยังไม่ยอมพัก
cèp kìi thii thəə kɔ̂ᴐ yaŋ mây yᴐᴐm phák

ได้เป็นคนดีที่เธอไม่ยอมรัก
dâay pen khondii thîi thəə mây yᴐᴐm rák

มันเจ็บตรงนี้แต่ก็ต้องยอมรับ
man cèp troŋníi tɛ̀ɛ kɔ̂ᴐ tɔ̂ᴐŋ yᴐᴐmráp